-
1 z dziada pradziada
= od dziada pradziada -
2 od dziada pradziada
= z dziada pradziada и́здавна, издре́вле, и́сстари -
3 z dziada-pradziada
[з дзяда-прадзяда] -
4 pradzia|d
m (N pl pradziadowie) 1. (pradziadek) great-grandfather 2. zw. pl (przodek) grandfather, forefather- nasi pradziadowie our forebears a. forefathers- Polak/katolik z dziada pradziada a Pole/a Catholic born and bred- chłop/szlachcic z dziada pradziada a bred-in-the-bone peasant/gentleman- rybak/pszczelarz z dziada pradziada a fisherman/a beekeeper like his father and grandfather before himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pradzia|d
-
5 pradziad
сущ.• прадед* * *♂, мн. И. \pradziadowie/\pradziady прадед;● od (z) dziada \pradziada издревле, исстари
* * *м, мн И pradziadowie / pradziadyпра́дед- z dziada pradziada -
6 dzia|d
Ⅰ m 1. (N pl dziadowie) książk., przest. (dziadek) grandfather 2. zw. pl (N pl dziadowie) książk. (przodek) forefather zw. pl, forebears plt- tu rodzili się nasi dziadowie i tu będą mieszkać nasze wnuki this is where our ancestors were born, and our progeny a. grandchildren will live here as well- z dziada pradziada trudnił się rękodzielnictwem he was one of a long line of craftsmen- był Polakiem z dziada pradziada he was a Pole born and bred3. (N pl dziady) pejor. (starzec) gaffer GB pot.; old coot pot., pejor. 4. (N pl dziady) pejor. (biedak) beggar, pauper; (żebrak) beggar; panhandler US pot., pejor. 5. (N pl dziady) pejor., obraźl. (mężczyzna) creep pot., pejor., jerk pot., pejor Ⅱ dziady Hist. a pagan festival in honour of ancestral spirits- □ dziad kalwaryjski przest. beggar, pauper- mówił dziad do obrazu pot. it’s like talking to a brick wall- dziad swoje, baba swoje przysł. everyone talks but no one listens przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzia|d
-
7 dziad
* * *mpVoc. - dzie l. pot. -u pl. -y1. (= żebrak) beggar; zejść na dziady go to the dogs; tylko dziada i baby brakuje! everything but the kitchen sink; przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu it's like talking to the wall.2. (= starzec) old man.3. pog. (= mężczyzna) guy.4. Voc. - dzie pl. - owie (= ojciec matki l. ojca) grandfather; (= przodek) grandfather, forefather; z dziada pradziada for generations.5. (= rzep, kolczasty owoc l. koszyczek kwiatowy) bur.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziad
-
8 dziad
сущ.• дед• хам• хрыч* * *♂, мн. И. \dziadowie/\dziady 1. дед, дедушка;2. нищий ♂;zejść na \dziady обеднеть, обнищать;
3. презр. старый хрыч, (старая) развалина;4. \dziadу мн. ист. дзяды (народный обряд поминовения умерших); ● z \dziada pradziada издавна, исстари+2. nędzarz, żebrak 3. staruch, dziadyga
* * *м, мн И dziadowie / dziady1) дед, де́душка2) ни́щий mzejść na dziady — обедне́ть, обнища́ть
3) презр. ста́рый хрыч, (ста́рая) разва́лина4) dziady мн, ист. дзя́ды ( народный обряд поминовения умерших)•Syn: -
9 dziad
dziad m (-a, -dzie oder -du!; -y) (mężczyzna) fam. pej alter Knacker m; (żebrak) fam. Bettler m; Penner m; (dziadek) (pl -owie) lit Großvater m;z dziada pradziada von alters her;dziada z babą (tu) tylko brakuje fam. es ist hier ein totales Durcheinander -
10 pradziad
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pradziad
-
11 издавна
od dawna, z dawien dawna, od dziada pradziada -
12 издревле
od dziada pradziada, z zarania -
13 исстари
z dawien dawna, od dziada pradziada, z zarania -
14 з
zz, odзранку — z rana / od rana
-
15 dziad
dziad [ʥ̑at] m5) z \dziada pradziada von alters her, seit Väter- und Vorväterzeiten
См. также в других словарях:
z dziada pradziada — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} od wielu pokoleń, od dawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ród ten siedzi w tej ziemi z dziada pradziada. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziad — 1. pot. Dziada z babą (tu tylko) brakuje «gdzieś panuje nieporządek, ponieważ czegoś jest zbyt dużo»: (...) jakie głupstwa zalęgły mi się w moim własnym artykule! W tej drukarni to już dziada z babą tylko brakuje, jeśli mogą dziać się takie… … Słownik frazeologiczny
pradziad — Z dziada pradziada «od dawna, od wielu pokoleń; z dawien dawna, od dawien dawna»: We wsi Jasień, która nazwę bierze od jeziora, mieszka przeważnie ludność napływowa, przybyła zza Bugu lub z Polski centralnej, ale jest także kilka rodzin żyjących… … Słownik frazeologiczny
pradziad — m IV, DB. a, Ms. pradziadadzie; lm M. ci owie, te y, DB. ów 1. → pradziadek ◊ Z dziada pradziada, od dziada pradziada; za dziadów pradziadów «z dawien dawna, od dawien dawna; w najdawniejszych czasach» 2. zwykle w lm «dalecy przodkowie; antenaci» … Słownik języka polskiego
dziad — m IV, DB. a, W. dziadzie pot. dziadu Ms. dziadzie; lm M. y, DB. ów 1. «żebrak, zwłaszcza stary człowiek żebrzący; w ogóle biedak» Dziad kościelny. Przyszedł dziad po prośbie. ◊ Dziad kalwaryjski «żebrak chodzący po odpustach i zarabiający… … Słownik języka polskiego
pradziad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. IIIa, Mc. pradziadadzie, lm M. owie || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} dziadek ojca lub matki; pradziadek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pamiętam jeszcze mojego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziad — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dziadzie; lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ojciec czyjegoś ojca lub matki; dziadek {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyjś przodek :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrosnąć — Ktoś jeszcze nie odrósł od ziemi «o kimś, kto jeszcze nie przestał być dzieckiem, jeszcze nie jest dorosły»: Czy dawno zajmują się w Lutku taką robotą? Nie odrosła jeszcze od ziemi, jak dziadkowie lepili naczynia, od dziada pradziada siedzą… … Słownik frazeologiczny
szlachcic — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawiciel stanu szlacheckiego, człowiek należący do szlachty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szlachcic z dziada pradziada. Prosty szlachcic. Szlachcic zaściankowy. Zrobić z kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przodek — m III, D. przodekdku a. przodekdka, N. przodekdkiem; lm M. przodekdki 1. «w kopalni: czoło chodnika, ściany lub komory; wyrobisko, gdzie się urabia kopalinę użyteczną lub skałę płonną» Przodek wybierkowy, węglowy. Przodek chodnikowy, szybowy,… … Słownik języka polskiego